Si stante, hoc natura videlicet vult, salvam esse se, quod concedimus;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Vide, quantum, inquam, fallare, Torquate. Quasi vero, inquit, perpetua oratio rhetorum solum, non etiam philosophorum sit. Duo Reges: constructio interrete. Non igitur de improbo, sed de callido improbo quaerimus, qualis Q. Venit ad extremum; Ad corpus diceres pertinere-, sed ea, quae dixi, ad corpusne refers? Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere. Etsi ea quidem, quae adhuc dixisti, quamvis ad aetatem recte isto modo dicerentur.

Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam.
Duae sunt enim res quoque, ne tu verba solum putes.

Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris; Quem Tiberina descensio festo illo die tanto gaudio affecit, quanto L. Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit; Minime vero probatur huic disciplinae, de qua loquor, aut iustitiam aut amicitiam propter utilitates adscisci aut probari. Nam, ut paulo ante docui, augendae voluptatis finis est doloris omnis amotio. Quodsi vultum tibi, si incessum fingeres, quo gravior viderere, non esses tui similis; Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta. Quae duo sunt, unum facit.

Nam ex his tribus laudibus, quas ante dixi, et temeritatem reformidat et non audet cuiquam aut dicto protervo aut facto nocere vereturque quicquam aut facere aut eloqui, quod parum virile videatur.

Bork: Tum Piso: Atqui, Cicero, inquit, ista studia, si ad imitandos summos viros spectant, ingeniosorum sunt;
Quis enim redargueret?: Sed quid sentiat, non videtis.
Bork: Ego autem existimo, si honestum esse aliquid ostendero, quod sit ipsum vi sua propter seque expetendum, iacere vestra omnia.
Bork: Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere.

An me, inquam, nisi te audire vellem, censes haec dicturum fuisse?
Quid ergo aliud intellegetur nisi uti ne quae pars naturae neglegatur?
Quia nec honesto quic quam honestius nec turpi turpius.
Si qua in iis corrigere voluit, deteriora fecit.
Equidem, sed audistine modo de Carneade?
Ne amores quidem sanctos a sapiente alienos esse arbitrantur.

Ego autem tibi, Piso, assentior usu hoc venire, ut acrius
aliquanto et attentius de claris viris locorum admonitu
cogitemus.

Superiores tres erant, quae esse possent, quarum est una
sola defensa, eaque vehementer.

Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus.

Cur igitur easdem res, inquam, Peripateticis dicentibus verbum nullum est, quod non intellegatur? Quae autem natura suae primae institutionis oblita est? Primum divisit ineleganter; Sed quid ages tandem, si utilitas ab amicitia, ut fit saepe, defecerit? Quod cum accidisset ut alter alterum necopinato videremus, surrexit statim. Audeo dicere, inquit.