Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Scientiam pollicentur, quam non erat mirum sapientiae cupido patria esse cariorem. Illa tamen simplicia, vestra versuta. Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur. Iubet igitur nos Pythius Apollo noscere nosmet ipsos. Duo Reges: constructio interrete. Ita prorsus, inquam; Itaque haec cum illis est dissensio, cum Peripateticis nulla sane. Ego vero isti, inquam, permitto. Aeque enim contingit omnibus fidibus, ut incontentae sint. Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt.

Quamquam ab iis philosophiam et omnes ingenuas disciplinas habemus;

Ita redarguitur ipse a sese, convincunturque scripta eius probitate ipsius ac moribus. Ipse Epicurus fortasse redderet, ut [redacted]tus Peducaeus, [redacted]. At habetur! Et ego id scilicet nesciebam! Sed ut sit, etiamne post mortem coletur? Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi. In schola desinis. Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro; Similiter sensus, cum accessit ad naturam, tuetur illam quidem, sed etiam se tuetur; Naturales divitias dixit parabiles esse, quod parvo esset natura contenta.

Ego, quam ille praeponendam et magis eligendam, beatiorem hanc appello nec ullo minimo momento plus ei vitae tribuo quam Stoici.

Ergo, inquit, tibi Q.: Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissime dicitur.
Idemne, quod iucunde?: Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias?
Bork: Ea possunt paria non esse.
Moriatur, inquit.: Quaero igitur, quo modo hae tantae commendationes a natura profectae subito a sapientia relictae sint.

Itaque e contrario moderati aequabilesque habitus, affectiones ususque corporis apti esse ad naturam videntur.
Hoc non est positum in nostra actione.
Nobis aliter videtur, recte secusne, postea;
Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere.

Est tamen ea secundum naturam multoque nos ad se expetendam
magis hortatur quam superiora omnia.

Quid est igitur, inquit, quod requiras?

Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit?

Itaque contra est, ac dicitis; Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec quaesita voluptate. Quid de Platone aut de Democrito loquar? Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant. Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias? Quid enim est a Chrysippo praetermissum in Stoicis? Quid enim ab antiquis ex eo genere, quod ad disserendum valet, praetermissum est? In his igitur partibus duabus nihil erat, quod Zeno commutare gestiret. Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus. Is ita vivebat, ut nulla tam exquisita posset inveniri voluptas, qua non abundaret. Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit; Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi?

Contemnit enim disserendi elegantiam, confuse loquitur.
Utinam quidem dicerent alium alio beatiorem! Iam ruinas videres.
An me, inquam, nisi te audire vellem, censes haec dicturum fuisse?
Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse;
At multis malis affectus.